Op zaterdagavond 14 mei jl. sprak ds. A.D. Fokkema over het thema ‘Vlinders in je buik en de Heere in je hart’.
Een prachtige bloementuin, maar een kudde losgeslagen koeien is erdoorheen gegaan. Als je dat later bekijkt, zie je pas wat er is gebeurd. Een paar bloemen zijn nog maar overgebleven. Van de schepping is een enorme puinhoop gemaakt, zo zijn er ook bloemen van liefde en seksualiteit overgebleven. Liefde voel je in je hart. Ook deze dingen zijn beschadigd als gevolg van de zonde. Wat kun je hierin pijn ervaren? Als eerste zoeken naar de Heere in je hart. De Heere heeft als eerste ook antwoord op al je vragen. Aan Gods hand kun je hier het beste over nadenken.
De kolen op de barbecue en aanmaakblokjes voor de barbecue. Verliefdheid is als de aanmaakblokjes en liefde is als de kolen. Je weet het verschil wel. Heeft de Heere ook iets te maken met de liefde? Wie echt met de Heere wil leven, betrekt de Heere bij alle dingen. Heb je de Heere Jezus nodig als je Zaligmaker? Verliefd worden, dat overkomt je. Je kunt ernaar zoeken. De Heere moet het geloof geven, maar je kunt ook naar het geloof zoeken. Ik ken de Heere in mijn hart, dan wil je ook dat de Heere meegaat in je verliefdheid. De Heere bestuurt de gevoelens van verliefdheid. Niet alles wat goed voelt, is ook goed. Houd je verstand en de Bijbel erbij. Als je verliefd wordt, verlies je wel een beetje je verstand. Je denkt minder nuchter na. Als je de Heere wil dienen, moet je trouwen met degene die ook de Heere wil dienen. Staar je niet blind op het uiterlijk. Je ouders weten ook goed wat bij je past. Als je verstand het goed vindt en het kan volgens de Bijbel, laat dan de Paradijsbloem maar bloeien. Ook de Paradijsbloem van verkering staat dan klaar.
Verkering is een proefperiode. Je vraagt jezelf af of die ander echt zo geschikt is om mee te trouwen. Je moet ook eerlijk praten of je bij elkaar past. Je moet ook zorgvuldig met die gevoelens en het vertrouwen van de ander omgaan. Verkering is als dubbelvla. 2 mensen komen bij elkaar. 2 levens gaan zich steeds meer met elkaar vermengen. Je wordt onlosmakelijk met elkaar verbonden als je trouwt. Hoe langer het duurt hoe meer je met elkaar verbonden raakt. Ook je levens zijn dan bijna niet meer te scheiden. Je raakt steeds meer op elkaar afgestemd. Je moet op heel veel vlakken naar elkaar toegroeien. Dat moet je gelijkmatig doen. Anders gaat het kapot. Lichamelijk, emotioneel, sociaal en geestelijk. Op deze 4 punten moet je naar elkaar toegroeien. Laat seksualiteit binnen het huwelijk, omdat als je trouwt, je beloofd altijd bij elkaar te blijven. Je kunt een bloem met één beweging vertrappen, maar als je er goed mee omgaat hoe mooi zijn ze dan! Het geheim is liefde. Liefde zoals Christus. Zelfopofferende liefde.
Als je vlinders hebt, dan heb je de Heere nodig in je hart. Wees zuinig op de bloemen!
Beantwoording vragen:
1. Waar kunnen we vinden dat ouders betrokken zijn op het zoeken van een relatie?
- Abraham is een voorbeeld in de Bijbel.
- Godvrezende ouders zijn hier wel belangrijk voor.
2. Kunt u iets zeggen over de relatie met God?
- Niet getrouwd zijn, dan kun je ook meer je tijd aan God geven. Relatie is niet het belangrijkste doel in je leven. Je hebt dan ook de tijd om je leven in dienst van de Heere te besteden.
3. Hoe bepaal je op geestelijk vlak wanneer je klaar bent om te trouwen?
- Als je van jezelf en de ander weet, dat je Heere wil dienen.
- Als we voldoende eenheid zijn in deze dingen, bijvoorbeeld hetzelfde kerkverband. Over bepaalde punten moet je het samen eens zijn. je moet het op de inhoud samen eens zijn. Samen Bijbellezen, bidden en zingen.
4. Hoe zorg je ervoor dat je in de periode van verliefdheid niet doorslaat in het lichamelijke?
- Wees bewust van wat je doet.
- Houd het lichamelijke, zoals kussen en hand vasthouden ook voor de verkeringstijd.
5. Wat moet je doen om geen scheur te krijgen tussen je ouders en je relatie?
- Ouders moeten ook positief bezig zijn met de relatie.
- Niet kiezen tussen je ouders en je vriend(in).
6. Groei in intimiteit, hoe zit dat?
- Maak dit bespreekbaar.
- Verkeringstijd voor nu is radicaal anders, dan in de Bijbel.
- Je kunt jezelf afvragen of 3 of 4 jaar verkeringstijd gezond is.
- Vanaf onze 15e levensjaar zijn we ongeveer klaar voor een relatie.
- Volwassen zijn geeft vrijheid en verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid schuift steeds verder op in de maatschappij.
- Het is Bijbels gezien goed om verantwoordelijkheid te nemen.
- Ook de wereldgelijkvormigheid is de kerken binnengedrongen als het om deze dingen gaat. Graag zou ik zien, dat die doorbroken zou worden.
Vele vragen waren nog niet beantwoord aan het einde van de avond. De spreker heeft naderhand nog antwoorden toegezonden die we graag met je delen!
1. U had het over de aanmaakblokjes en de kolen. De aanmaakblokjes gaan op den duur uit en dan is het de bedoeling dat de kolen branden. Is het dan zo dat in een huwelijk de verliefdheid verdwijnt?
Over het algemeen kun je dat wel zeggen ja. De vurige verliefdheid van het begin dooft meestal na een tijdje. Dat gevoel van helemaal ‘hoteldebotel’ te zijn wordt normaal gesproken na een tijdje minder. Maar begrijp me goed: dat betekent niet dat een relatie daarom gezapig wordt of niet meer sprankelen kan. Integendeel: In plaats van de verliefdheid komt als het goed is de liefde. Liefde die niet zoals de verliefdheid je ‘overkomt’, maar waarvoor je je best moet doen om die brandend te houden. Dat kost veel, maar levert nog meer op. Echte liefde gaat namelijk veel dieper dan verliefdheid!
2. Stel we hebben verkering en we kennen allebei de Heere. Ik heb mijn relatie met God en hij heeft zijn relatie met God. Hoe kan dit samensmeden tot dat wij als koppel een relatie hebben met God?
Daarvoor is het heel belangrijk om het dienen van de Heere samen vorm te geven. Heel concreet: samen hardop bidden, samen bijbellezen, samen doorpraten over de preek op het niveau van het hart. Waarschijnlijk zul je dan dingen ontdekken waarover je van mening verschilt of zaken die je verschillend beleeft. Door daar serieus over door te praten verrijk je elkaar in het geestelijk leven en groei je meer naar elkaar toe.
3. Ik was weleens verliefd op een meisje en toen werd ik afgewezen. Zij had geen gevoelens voor mij. Dat deed ontzettend pijn. Nu denk ik er wel 2x over na voordat ik ergens aan begin. De drempel is ineens heel hoog. Ik ben bang voor de volgende afwijzing. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Deze gevoelens zijn heel begrijpelijk. Onbeantwoorde liefde doet ontzettend zeer. En het kan ook negatieve invloed hebben op je eigenwaarde. Het zou bovendien kunnen zijn dat die ander je op een heel vervelende manier heeft afgewezen. Dat maakt het extra moeilijk. Hoe het ook gegaan is, gun jezelf ruimte voor die pijn. En daarmee ook: gun jezelf een rouwproces! Maar gun jezelf na verloop van tijd ook ruimte om te relativeren. De gevoelens voor dat meisje zijn op het moment zelf zo overweldigend dat het heel je blikveld vult. Zo gaat dat nu eenmaal vaak bij verliefdheid. Maar vaak zwakken zulke gevoelens na een tijdje ook weer af. Je ontdekt dat het ook mogelijk is om te leven zonder haar. En vervolgens kan er ruimte komen om op een ander meisje verliefd te worden. Verliefdheid die net zo puur en overweldigend kan zijn als die vorige keer. En moet ik dan die tweede keer weer het risico lopen afgewezen te worden en die pijn te voelen? Ja, dat risico moet je inderdaad lopen. Want je kunt wel bang zijn voor de pijn om afgewezen te worden, maar het alternatief is toch net zo pijnlijk? Als je die ander niet vertelt wat je voor haar voelt zul je haar nooit als vriendin krijgen. Of je moet er al op hopen dat zij als eerste de stap naar jou toe maakt, maar dan verschuif je eigenlijk het probleem van jouw schouders naar de hare. Stel jezelf tenslotte ook eerlijk de vraag of hier niet een verkeerd stukje eer- en schaamtegevoel meespeelt. Eer- en schaamtegevoelens zijn heel begrijpelijk in deze dingen, maar laat dat nooit een reden zijn om je gevoelens voor die ander te verbergen met het risico dat je elkaar juist daardoor niet vindt. Om het tenslotte maar zo te zeggen: als je er echt van overtuigd bent dat die ander de vrouw zou kunnen zijn die de Heere voor je bestemd heeft, dan is ze het waard om alles voor te wagen!
4. Nu zijn we bij elkaar en zijn we redelijk eens met elkaar. Maar volgende week ben ik weer alleen en voel ik me ook alleen in deze dingen. Ik word belachelijk gemaakt dat ik Gods Woord zeggenschap geef ook in déze dingen. Ik zie er tegenop. Heeft u een bemoediging voor mij?
Jouw vraag doet me denken aan de woorden van de Heere Jezus in Johannes 14 tot en met 16. In deze drie hoofdstukken spreekt de Heere Jezus met Zijn discipelen over het naderende afscheid. Daar zien de discipelen tegenop. En dat is heel begrijpelijk. Net zoals het begrijpelijk is dat jij er tegenop ziet om na een avond waarin je met elkaar rond de open Bijbel hebt gesproken, weer ‘de wereld’ in te gaan om daar te ontdekken dat er daar zo heel anders wordt gedacht en zelfs met Bijbelse opvattingen wordt gespot. In deze hoofdstukken lezen we woorden die ons daarbij bemoedigen. Zoals hoofdstuk 15:19 waar de Heere Jezus uitlegt waar de haat van de wereld vandaan komt. Maar ook hoofdstuk 15:26-27 waar de komst van de Geest wordt beloofd als troost vanwege de haat van de wereld. Of het machtige woord van hoofdstuk 16:33 waar de Heiland Zijn discipelen voorhoudt: ‘heb goede moed, Ik heb de wereld overwonnen’. Ik hoop van harte dat je in zulke woorden van de Heere Jezus Zelf veel troost en moed zult vinden!