Vandaag zag ik de voorpagina van het RD langskomen met een foto van een brandende Notre Dame op 15 april 2019. Daar las ik een kort gedicht wat ik jullie niet wil onthouden:
De eeuwenoude kerk – een meesterwerk
van menselijke vroomheid en cultuur –
bleek minder tijdloos dan gedacht; het vuur
was haar te sterk.
De wereld is geen onaantastbaar huis.
De dag breekt aan waarop ze zal vergaan.
Als alles brandt, wat blijft er dan nog staan?
Alleen het kruis.
Vuur is een van de elementen waar je je lelijk aan kunt branden. Vuur zuivert. 1 Petrus 1 spreekt daar ook over.
3 Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden;
4 Tot een onverderfelijke en onbevlekkelijke en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u,
5 Die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid, die bereid is om geopenbaard te worden in den laatsten tijd.
6 In Welken gij u verheugt, nu een weinig tijds (zo het nodig is) bedroefd zijnde door menigerlei verzoekingen;
7 Opdat de beproeving uws geloofs, die veel kostelijker is dan van het goud, hetwelk vergaat en door het vuur beproefd wordt, bevonden worde te zijn tot lof en eer en heerlijkheid, in de openbaring van Jezus Christus;
8 Denwelken gij niet gezien hebt en nochtans liefhebt; in Denwelken gij nu, hoewel Hem niet ziende, maar gelovende, u verheugt met een onuitsprekelijke en heerlijke vreugde;
9 Verkrijgende het einde uws geloofs, namelijk de zaligheid der zielen.
Het jaar 2019 is weer bijna ten einde. En op dit moment mogen we ook terugblikken. Terugblikken op wat geweest is. En moeten jij en ik dan niet zeggen dat we de dood schuldig zijn? Ik, een onheilige, tegenover een heilige God. Alles verzondigd. Niet op de juiste manier omgegaan met het dierbare Woord van God. Schuldig.
En straks komt het oordeel. Dan zal de wereld vergaan door vuur. Ben jij vuurproef? Ben je bereid om Hem te ontmoeten? Ben je er echt klaar voor? Straks zul je door vuur beproefd worden. Het is benauwend. Maar weet: er is nog steeds een uitweg. Lees nog even mee met het gedicht van het begin:
Als alles brandt, wat blijft er dan nog staan?
Alleen het kruis.
Alleen het kruis van Jezus Christus is vuurproef. Wat een getuigenis: toen heel de kerk uitgebrand was, stond het kruis van de Heere Jezus nog overeind temidden van de puinhoop. Bij het kruis moeten we zijn. Daar mogen we ook wel bij stilstaan zo net na Kerst. Het Kind Jezus kwam met een opdracht. Ik las zo treffend van de week dat Zijn babyhandjes waren gemaakt om een spijker doorheen te slaan. Dat Zijn mollige voetjes geschapen waren om aan het kruis te nagelen. Dat Zijn hoofd gevormd werd voor het dragen van de doornenkroon. Hij is door de Vader verbrijzeld. Om onze zonden.
Wat hebben we dan toch een liefdevolle en genadige Vader dat Hij Zijn eigen Zoon Jezus Christus stuurde naar deze aarde om te zoeken wat verloren was en is. Hij komt niet voor de braverikken. Nee, Hij zoekt hoeren, tollenaren en zondaren.
Voel je je aangesproken?
Zoek het ook in deze laatste dagen van 2019 aan de voet van het kruis. Want wie Hem nederig valt te voet, zal van Hem Zijn wegen leren. Geloof in Hem lieve vrienden. Dan ligt er een onverderfelijke, onbevlekkelijke en onverwelkelijke erfenis voor je klaar in de hemel. Die zal niet door het vuur vergaan. Schuil achter Hem. Hij is vuurproef, omdat Hij de brandende toorn van de Vader heeft gedragen. Alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft. Opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.
RealTime wenst jou een gezegende jaarwisseling toe. Zoek dagelijks Zijn aangezicht, ook in 2020.
